Wątpliwości związane z zasadami sumowania transakcji zawieranych z podmiotami powiązanymi w końcu zostały wyjaśnione!

Niejednoznacznie sformułowane przepisy dotyczące progów transakcyjnych wzbudzały liczne kontrowersje. Interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 roku doprecyzowała te wątpliwości.

Próg transakcyjny dotyczy tylko transakcji jednego rodzaju

Zgodnie z ustawami podatkowymi za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika (dla których trzeba przygotować dokumentację cen transferowych) uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza odpowiedni próg transakcyjny (więcej na temat tych progów możesz przeczytać w artykule Progi wartościowe transakcji w dokumentacji cen transferowych).

Minister wyjaśnił, że sformułowanie „jednego rodzaju” dotyczy zarówno transakcji, jak i innych zdarzeń. W konsekwencji transakcje zawierane z podmiotem powiązanym należy pogrupować według ich rodzajów, a następnie badać, czy łączna wartość każdej z grup transakcji przekroczyła ustawowy próg wartościowy. Takie rozstrzygnięcie wątpliwości jest korzystne dla podatników, ponieważ zdejmuje obowiązek sporządzania dokumentacji dla rodzajów transakcji, których wartość była nieznaczna.

Jednocześnie wskazano że niedopuszczalne jest sztuczne dzielenie transakcji na wiele rodzajów w celu uniknięcia obowiązku posiadania dokumentacji. Jeżeli główne parametry transakcji, istotne z punktu widzenia cen transferowych (takie jak np. istotne funkcje, aktywa, ryzyka, a także sposób kalkulacji ceny, istotne warunki płatności, itd.), są do siebie zbliżone, to poszczególne przepływy pieniężne powinny być agregowane do jednego rodzaju transakcji.

Ustalenie progów dokumentacyjnych dla transakcji zawieranych z różnymi podmiotami powiązanymi

Niekorzystna jest natomiast interpretacja, zgodnie z którą należy sumować ze sobą wszystkie transakcje jednego rodzaju zawarte z różnymi podmiotami powiązanymi. Jeżeli ta suma przekracza próg transakcyjny, to podatnik musi posiadać dokumentację cen transferowych.

Przykład:

Spółka A udziela pożyczek podmiotom powiązanym. W poprzednim roku podatkowym przychody spółki A osiągnęły równowartość 2 mln euro.  Kwoty pożyczone poszczególnym podmiotom są niewielkie (ok. 10 000 zł). Ze względu na dużą liczbę udzielonych pożyczek, łączna ich kwota przekracza równowartość 50 000 euro. Spółka A, zgodnie z interpretacją Ministra Finansów musi sporządzić dokumentacje dla wszystkich udzielonych pożyczek.

Interpretacja Ministra Finansów jest korzystna dla firm, które zawierają z podmiotami powiązanym liczne, różniące się od siebie transakcje. Organy podatkowe będą bowiem weryfikowały dokumentacje opisujące jedynie najważniejsze rodzaje transakcji (przekraczające progi transakcyjne). Ucierpią natomiast jednostki funkcjonujące w licznej grupie podmiotów powiązanych, zawierających ze sobą podobne transakcje. W ich przypadku może się okazać, że należy sporządzić dużo więcej dokumentacji, niż wynikałoby to z dotychczasowej linii interpretacyjnej.

Paweł Malewski